یکی از تجهیزات مهم که در انتخاب دوربین در یک پروژه انجام می‌شود، انتخاب لنز دوربین مناسب نسبت به محیط جانمایی است. لنز درواقع زاویه دید دوربین را بر اساس فاصله کانونی مشخص می‌کند. لنزها به دودسته ثابت و متغییر تقسیم می‌شوند.

لنز 2.8 داری تقریباً دید محیطی 83 درجه است و لنز 12 دارای تقریباً دید محیطی 11 درجه است. به عبارتی زاویه دید با عمق دید نسبت عکس‌ دارند، هر چه زاویه دید زیادتر شود، عمق دید پایین‌تر می‌آید و هر چه زاویه دید کمتر گردد عمق دید بالاتر می‌رود. لازم به ذکر است لنز wide به دلیل زاویه دید بالا انتخاب می‌شود، نه به دلیل عمق دید پایین و به همین ترتیب لنزهای tele (لنزهایی با فاصله کانونی بالا) به دلیل عمق دید بالا انتخاب می‌شوند.

در حالت کلی، لنزها به صورت زیر معرفی می‌شوند:

• لنز واید (wide)

فاصله کانونی کمتر و تصویر عریض‌تری نسبت به لنزهای دیگر دارند

• لنز تله (tele)

این لنزها فاصله کانونی بیشتری نسبت به سایر لنزها دارند و از ظاهر کشیده‌تری برخوردارند

• لنز نرمال (normal)

این لنزها زاویه دید 5 الی 5/5 درجه را دارا می‌باشند.

فاصله کانونی نکته بسیار مهمی در انتخاب لنزها می‌باشد، زیرا مقدار نوری که در محیط موجود است، می‌تواند برای یک دوربین زیاد یا کم باشد. اگر نور به صورت صحیح به لنز دوربین نرسد، تصویر یا تار شده یا سفید می‌شود. انواع فاصله کانونی و زاویه دید در لنزها متغیر است و نوع‌های مختلفی دارد. معمولاً به لنزهای 2.1 و 2.8 و 3.5 لنزهای واید گفته می‌شود. به لنزهای 4 و 4.8 لنزهای نرمال گفته می‌شود. به لنزهای 6 و 8 و 12 و 16 و 25 و 28 و 48 لنزهای تله گفته می‌شود.