پخش تصاویر دیجیتال یک مجموعه‌هایی از استاندارد است که پخش دیجیتال را با استفاده از ماهواره، کابل و زیرساخت‌های زمینی توضیح می‌دهد. در اوایل دهه 90 میلادی، پخش‌کننده‌های اروپایی، سازندگان تجهیزات مصرفی و سازمان‌های نظارتی، گروهی را برای بحث در مورد معرفی تلویزیون دیجیتال DTV  در سراسر اروپا تشکیل دادند. این گروه فهمید که احترام مشترک و اطمینان باید در بین تمامی اعضا که بعدها به نام DVB  نام گذاری شد، تشکیل شود.

برای دریافت تمامی فرکانس‌ها از LNB استفاده می‌شود. اما برای پردازش فرکانس‌های دریافتی و ارسال بر روی نرم‌افزار از DVB بهره برده می‌شود. این تجهیز سیگنال­های آنالوگ را دریافت نموده و به دیجیتال تبدیل می‌نماید. الزامات این تجهیز باید به‌صورت زیر باشد:

• قابلیت کنترل تمامی کانال­های موجود بر روی یک فرکانس
• قابلیت ارسال داده‌ها بر روی شبکه LAN
• قابلیت انتقال داده به‌صورت فرمت‌های موردقبول سرور
• قابلیت برنامه‌ریزی به‌صورت Web
• قابلیت پخش چندمنظوره (Multicasting)

سیستم های DVB اطلاعات را با استفاده از روش‌های متفاوت به صورت زیر پخش می کنند:

• ماهواره: DVB-S و DVB-S2 و DVB-SH
• کابل: DVB-C و DVB-C2
• تلوزیون زمینی: DVB-T و DVB-T2
• ماکروویو: با استفاده از DTT(DVB-MT) و MMDS (DVB-MC)