![]()
ساختمان هوشمند چیست؟
در این مقاله، نگاهی بر تعریف یک ساختمان هوشمند «Intelligent Building» و موارد مورد نیاز در فرآیند طراحی برای پوشش ویژگی‌های هوشمند خواهیم داشت. ما جزئیات مراحل اصلی ساخت و عملکرد یک ساختمان هوشمند را بررسی خواهیم کرد. در حال حاضر، محصولات و راه‌حل‌های ساختمان هوشمند بسیاری در این صنعت عرضه شده است و در آینده نیز محصولات بیشتری معرفی خواهد شد. چالشی که با آن روبرو هستیم، تلاش و حرکت رو به جلو برای تحویل یک ساختمان هوشمند واقعی است.
مقدمه‌ای بر طراحی ساختمان هوشمند
در طی 20 سال گذشته، بحث‌های بسیاری حول مفهوم «ساختمان هوشمند» وجود داشته است. نتیجه این بحث‌ها این بود که ساختمان هوشمند تنها یک‌چیز واحد نیست. تعریف ما از ساختمان هوشمند به صورت زیر است:
«استفاده از فناوری و فرآیندهایی برای ایجاد ساختمانی که برای ساکنان آن امن‌تر و مفیدتر بوده و برای صاحبان آن کارایی بالاتری داشته باشد.»
نتایج پیاده‌سازی این فناوری‌ها و فرآیندها، ساختمان‌هایی است که برای ساکنان آنها هزینه کمتری داشته و رفاه بیشتری فراهم می‌کنند. مزایای پروژه‌های متعلق به شرکت‌ها، دولت‌ها و مؤسسات شامل بازگشت سریع سرمایه، بهره‌وری بالاتر کارکنان و کاهش هزینه‌های عملیاتی است. از نظر اقتصادی انتظار می‌رود که این پروژه‌ها منجر به اشتغال بازار، نرخ بالای اشتغال و کاهش هزینه‌های عملیاتی شود. در نتیجه یک شرایط برد-برد حاصل می‌شود. حال سؤال این است که فناوری‌ها و فرآیندهای مورد نیاز برای چنین پروژه‌هایی چیست؟ یک لیست طولانی از این نیازمندی‌ها وجود دارد که با طراحی شروع شده و شامل عملیات دراز مدت، ایجاد تغییرات و ... است. در ادامه خلاصه‌ای از این ویژگی‌ها ارائه شده است.
با بررسی فرآیند طراحی ساختمان‌های هوشمند شروع می‌کنیم. قبل از فرآیند طراحی، ابتدا تصمیم به ساخت یک پروژه «هوشمند» گرفته شود. تصمیم‌گیری برای ایجاد یک پروژه جدید یا تغییر پروژه موجود به منظور هوشمند کردن آن مشابه ایجاد یک پروژه با گواهی LEED است. صاحب پروژه و تیم طراحی آن باید متعهد به سرمایه‌گذاری در یک پروژه با ارزش و عملکرد بهتر باشند. پس از این مرحله، فرآیند طراحی می‌تواند به طور معمول ادامه یابد؛ اما مهم این است که تمرکز بر روی ایجاد یک پروژه بهتر باشد و از «مهندسی ارزش» مؤلفه‌های هوشمند اجتناب شود.
حوزه و هدف پروژه
یکی از اولین ویژگی‌های یک طراحی هوشمند، ارزیابی دقیق استفاده از آن پروژه در زمان حال و آینده است. این کار با شناسایی دقیق هدف و نیازهای ساکنان ساختمان مورد نظر شروع می‌شود. این فرآیند بسته به مسکونی یا تجاری بودن مکان متفاوت خواهد بود. برای ساختمان‌های مسکونی گروه‌های بررسی می‌توانند با ساکنان ساختمان ارتباط برقرار کنند و نیازمندی‌های آنها را برای انتخاب ویژگی‌های مناسب پروژه تحلیل و اولویت‌بندی نمایند. برای توسعه ساختمان تجاری، بازار هدف پروژه باید شناسایی شده و ویژگی‌ها مناسب طراحی شوند. به عنوان مثال، یک ساختمان اداری ممکن است شرکت‌های فناوری که از محیط شهری، دسترسی شبکه پر سرعت و دسترسی‌پذیری تمام مدت بهره می‌برند را هدف قرار دهد. با این وجود باید بدانید که پروژه‌های کمی در اصل مطابق طرح اولیه مورد استفاده قرار می‌گیرند.
یک طراحی هوشمند خوب باید قابلیت انعطاف‌پذیری برای تغییر داشته باشد. نمونه‌هایی از نوع ویژگی‌های طراحی شامل طراحی کابل‌کشی ساخت‌یافته CLA (ارتباطات، امنیت زندگی، خودکارسازی (اتوماسیون)) و فضای باز همراه با بخش‌های متحرک یا قابل جداسازی است. یک ساختمان هوشمند باید برای برآوردن نیازهای ساکنان طراحی شده و برای ارضای نیازهای ساکنان آینده انعطاف‌پذیر باشد.
مفهوم و بودجه
هنگام تنظیم اولیه پروژه‌ها، ویژگی‌های هوشمند باید در نظر گرفته شوند. ساخت یک ساختمان هوشمند نیازمند سرمایه‌گذاری در فناوری پیشرفته، فرآیندها و راه‌حل‌ها است. سرمایه‌گذاری اولیه برای بازگشت سرمایه در آینده ضروری است. نمی‌توان انتظار داشت که یک پروژه هوشمند بدون سرمایه‌گذاری اولیه ساخته شود. این تصمیمات نیز باید قبل از شروع کار طراحی اتخاذ شوند. یک چالش این است که مالکان ساختمان‌ها باید بر اساس نیازهای طراحی ساختمان هوشمند آموزش داده شوند. انتظار برای رسیدن تیم طراحی به مرحله MEP و سپس شروع آموزش در این مرحله، ممکن است بسیار دیر باشد. آموزش مالکان و طراحان بر اساس مزیت‌های اساسی ساختمان هوشمند باعث موفقیت آن آموزش می‌شود.
انتخاب محل و یکپارچگی سازی
یک طراحی هوشمند با بررسی محل و ادغام آن با محیط آغاز می‌شود. آیا این محل، یک مکان جدید یا استفاده مجدد از سایت بازیافتی موجود است؟ آیا پروژه را می‌توان برای حداکثر بهره‌وری خورشیدی مستقر کرد؟ این مکان چگونه با طراحی محیط و فضا هماهنگ می‌شود؟ آیا با وسایل حمل‌ونقل عمومی موجود (برنامه‌ریزی‌شده) متناسب است؟ یکپارچه‌سازی سایت و تأثیرات آن برای محیط‌زیست حیاتی هستند و به شدت چگونگی تعامل ساکنان با ساختمان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. در یک مقیاس کلان، یکپارچه‌سازی محیط بر مبنای برنامه‌ریزی فضای جامعه و مقررات منطقه بندی تعیین می‌شود. یک ساختمان هوشمند باید فراتر از توجه به مواردی مانند چگونگی تناسب آن ساختمان با نیازهای ارتباطی، حمل‌ونقل و امکانات رفاهی باشد. ترکیب این دو باعث می‌شود که ساختمان بیشتر موردتوجه بازار قرار گیرد و کمترین تأثیر را بر روی محیط‌زیست داشته باشد.
طراحی سازگار با محیط زیست
یک ساختمان هوشمند با طراحی سازگار با محیط زیست شروع می‌شود. ساخت یک پروژه سازگار با محیط زیست و مصرف مناسب انرژی با بسیاری از ویژگی‌های هوشمند مرتبط است. ساختمان‌های هوشمند به منظور پایداری طولانی مدت و حداقل تأثیر زیست محیطی از طریق انتخاب مواد بازیافت شده و قابل بازیافت، ساخت و ساز، نگهداری و روال‌های عملیاتی طراحی شده‌اند. فراهم آوردن امکان ادغام کنترل‌های ساختمان، بهینه‌سازی عملیات و مدیریت سطح سازمان موجب بهبود قابل ملاحظه بهره‌وری انرژی، کاهش هزینه و انرژی مصرفی در مقایسه با پروژه‌های غیرهوشمند می‌شود.
ساختمان‌های هوشمند به منظور ارائه محیط مطلوب و مناسب برای ساکنان در نظر گرفته شدند. ساخت یک ساختمان هوشمند نیازمند توجه فزاینده به عوامل محیطی تأثیرگذار بر روی بینش، رفاه و بهره‌وری ساکنان است. طراحی هوشمند تعادلی را برقرار می‌کند که منجر به محیطی داخلی بهتر و به حداقل رساندن مصرف انرژی و کارهای عملیاتی می‌شود. ما با استفاده از یکپارچه‌سازی و خودکارسازی قادر به پیاده‌سازی راه‌حل‌هایی هستیم که محیط فوق‌العاده‌ای را فراهم می‌کنند و مصرف انرژی را به حداقل می‌رسانند. مثال‌های زیر، نمونه‌هایی از این راه‌حل‌ها هستند:
ویژگی مزیت
نورپردازی فلورئورسان قابل تنظیم یکپارچه شده با کنترل نور خورشید سطح نورپردازی مطلوب و کیفیت آن می‌تواند توسط ساکنان تعیین شود.
کنترل روشنایی با سنسورها یکپارچه شده با امنیت فقط روشنایی مورد نیاز را فراهم می‌آورد. مصرف انرژی را کاهش داده و امنیت را افزایش می‌دهد.
تهویه طبیعی و جایگزین توزیع کارآمدتر و مؤثرتر تهویه
استفاده از وسایل صرفه‌جویی انرژی برای سرمایش بهره‌وری انرژی
کنترل مستقل حرارت و روشنایی افزایش رفاه برای بهبود بهره‌وری نشان داده شده است.
گرمایش و سرمایش تابشی افزایش رفاه، کاهش مصرف انرژی
الگوریتم‌های کنترل بهینه‌شده کاهش مصرف انرژی با تأثیر کم یا بدون تأثیر بر روی رفاه
ترکیب ابزار گرما و انرژی بهبود پایداری و بهره‌وری انرژی
کنترل سپس از ساعت چراغ‌ها و HVAC یکپارچه شده با امنیت بهبود امنیت همزمان با کاهش مصرف انرژی
نظارت بر IAO و آلاینده‌ها بهبود رفاه، امنیت و بهره‌وری
شورای ساختمان سبز ایالت متحده آمریکا در زمینه انرژی و طراحی زیست محیطی «USGBC_LEED» یک مکانیزم عالی برای ارتقای اندازه‌گیری و ارزیابی بهره‌وری زیست محیطی و انرژی در پروژه‌های جدید و تغییر پروژه‌های موجود را فراهم می‌آورد. یک همکاری بسیار قوی بین طراحی ساختمان هوشمند و طراحی LEED وجود دارد. ساختمان‌های هوشمند تقاضای مصرف انرژی را از طریق بهینه‌سازی، یکپارچه‌سازی سیستم و برنامه‌های سازمانی کاهش می‌دهد. صدور گواهینامه LEED مستلزم صرفه‌جویی در انرژی، نظارت، اعتبارسنجی و کنترل تمام سیستم‌های ساختمان است. تمام اهداف و مزایای استفاده از LEED و طراحی ساختمان هوشمند هم‌راستا هستند. یک برنامه ساختمان هوشمند باید با صدور گواهینامه شروع شده و برای بهبود ساختمان از سطح این گواهی فراتر رود.
مدل‌سازی ساختمان
یک طراحی هوشمند باید با یک مدل کامل شروع شود. این مدل‌سازی ابتدا با طراحی‌های CAD آغاز می‌شود که منتهی به تدوین پروژه می‌شود. با استفاده از استانداردهای جدید مانند AEC-XML و GB-XML، این اطلاعات به‌راحتی می‌توانند با HVAC و سایر مدل‌های سیستم به اشتراک گذشته شوند. مدل‌سازی یک ساختمان هوشمند نه تنها در طراحی، بلکه در ساخت‌وساز و بهره‌برداری نیز مورد استفاده قرار خواهد گرفت. در گذشته، مدل‌سازی ساختمان به طور گسترده‌ای به‌عنوان یک ابزار طراحی و اغلب برای ساخت‌وساز مورد استفاده قرار گرفته است. در ساختمان هوشمند می‌توان انتظار داشت که این مدل با استفاده از ابزارهای جدید پیشرفته که قادر به استفاده از اطلاعات مدل‌سازی اصلی برای تصمیم‌گیری در مورد بهینه‌سازی و بهره‌برداری پیوسته از سیستم‌های بحرانی ساختمان هستند، مورد استفاده قرار گیرد. در حالت ایده‌آل، این مدل در طول عمر ساختمان پیگیری می‌شود، در صورت نیاز به‌روزرسانی شده و به‌عنوان یک سند دیجیتالی ساختمان بکار می‌رود.
گردش کار و شبکه کردن ساختمان
ساختمان‌ها امکان همکاری ساکنان را فراهم می‌کنند و به آنها اجازه می‌دهند تا مفید، کارآمد و خلاق باشند. ساختمان‌های هوشمند به ساکنان اجازه گردش کار، تعامل و مشارکت را می‌دهند. این کار از منظر طراحی به معنی توجه به چگونگی گردش ساکنان در ساختمان خواهد بود. ساکنان چگونه به جایی وارد می‌شوند؟ آنها چگونه به صورت کارآمدی به‌طور عمودی و افقی حرکت می‌کنند؟ آیا می‌توانیم علامت‌های دیجیتال را برای بهبود حرکت و گردش ساکنان ترکیب کنیم؟
از طریق استفاده از عناصر طراحی جهت بهبود شبکه‌سازی در فضاهای رسمی و غیررسمی می‌توان مشارکت را بهبود بخشید. نمونه‌هایی از فضاهای همکاری رسمی، اتاق کنفرانس، اتاق استراحت، کلاس‌های درس و اتاق‌های سمینار هستند. فضاهای همکاری غیررسمی عبارت از فضاهای نشیمن در راهروها، قهوه‌خانه‌ها و دیگر مکان‌هایی است که ساکنان ساختمان می‌توانند در آنها برای تعاملات کوتاه‌مدت برنامه‌ریزی‌شده یا برنامه‌ریزی نشده در کنار یکدیگر جمع شوند.
مذاکره پروژه و مهندسی ارزش «Value Engineering»
هنگامی‌که یک ساختمان هوشمند طراحی می‌شود، اولین چالش کسب اطمینان از تعهد تیم جهت حفظ روش هوشمندانه ساخت‌وساز است. بحث‌های زیادی در مورد بهترین راه برای بستن قرارداد ساخت یک ساختمان هوشمند وجود دارد. مدل سنتی این کار، استخدام یک معمار است که یک تیم متشکل از مشاوران مکانیکی، الکتریکی و لوله‌کشی «MEP» ایجاد می‌کند و اسناد پروژه را تهیه می‌کند. سپس، از پیمانکاران عمومی خواسته می‌شود تا در مستندسازی پروژه مشارکت کنند و هزینه پروژه را با همکاری تیم زیر قراردادهای خود پیشنهاد دهند. متأسفانه در طی انجام این فرآیند، تمایل به ایجاد یک ساختمان هوشمند اغلب در بین موضوعاتی مانند حفظ پروژه و بودجه اختصاصی سردرگم می‌ماند. ما اغلب سعی می‌کنیم که پروژه‌ها را از طریق فرآیندی به نام «مهندسی ارزش» بسپاریم، این کار به معنی افزایش ارزش یک پروژه است. در حقیقت این فرآیند اغلب نواحی با ارزش بالا را در یک تلاش ناامید کننده برای حفظ پروژه با کمترین بودجه حذف می‌کند. موافقت تیم طراحی و ساخت‌وساز با اهمیت و اولویت ویژگی‌های هوشمند و تلاش برای حفظ آنها حتی در صورت به چالش کشیدن بودجه پروژه با اهمیت است.
چند مدل ساخت‌وساز جایگزین وجود دارد که ممکن است برای ساختمان‌های هوشمند بهتر کار کنند. ساده‌ترین فرآیند ساخت طراحی، جایی است که مالک ساختمان با یک پیمانکار ساختمانی قرارداد منعقد می‌کند تا یک پروژه با ویژگی‌های مورد نظر با یک قیمت مشخص را ارائه دهد. دیگر مدل جایگزین، جداسازی بخش ساختمان هوشمند پروژه است. این کار می‌تواند با شکستن بخش هوشمند ساختمان در یک بخش جداگانه مشخص باشد. در بسیاری موارد، بخش‌های ساختمان هوشمند می‌تواند در یک RFP جداگانه یا بر اساس فرم‌های پیشنهاد برای تصمیم‌گیری تأمین‌کننده به‌طور مستقیم توسط مالک جدا شود. اصلی‌ترین روش، استخدام یک شرکت برای طراحی فناوری‌های ساختمان است که به‌نوبه خود معمار و بقیه تیم پروژه را استخدام می‌کند. این رویکردها نتایج مشابهی دارند: تمرکز بر ایجاد یک ساختمان بهتر و غلبه بر چالش‌های بودجه و برنامه‌ریزی
فرآیندهای ساخت‌وساز
در یک پروژه هوشمند، فایل‌های سند طراحی باید داده‌های ورودی و خروجی را به فرآیند ساخت‌وساز گسترش دهند. هدف این است که فرآیندهای ساخت‌وساز تا حد امکان «بدون کاغذ» باشند. نگهداری مستندات الکترونیکی روزانه ارزشمند است، نه صرفاً به این دلیل که هزینه را در طول فرآیند ساخت‌وساز کاهش می‌دهد، بلکه مبنایی برای مستندسازی مداوم پروژه نیز است. داشتن اسناد دقیق در مورد چگونگی ساخت‌وساز و تغییر ساختمان، توانایی اعمال این اطلاعات به مراحل عملیاتی را فراهم می‌کند.
از منظر زیست محیطی با ساختمان سبز، ما قصد داریم از فرآیندهای ساختمانی پایدار استفاده کنیم. این بدان معنی است که هدف، کاهش زباله‌های ساختمانی، استفاده از مواد سازگار با محیط، توسعه مکان‌های استفاده شده از قبل و مواد بازیافتی در صورت امکان است.
عملیات تأسیسات
ساختمان هوشمند مزایا و تغییرات بسیاری را به همراه خواهد داشت. دلیل اصلی ما برای پیاده‌سازی ویژگی‌های هوشمند، بهبود کارایی و اثربخشی کارکنان عملیاتی است. امروزه، اکثر ساختمان‌های تجاری چالش‌برانگیز و اغلب ناامید کننده هستند. کارکنان عملیاتی با تماس‌های تلفنی، جلسات و کارهای بسیار دیگری درگیر هستند و زمان بسیار کمی را برای برنامه‌ریزی و عملیات استراتژیک صرف می‌کنند. علاوه بر این، بسیاری از مدیران تأسیسات آموزش‌های رسمی بسیار کمی در مورد چگونگی موفقیت کامل در شغل‌های پیچیده و پرمشغله خود دریافت کرده‌اند. در نتیجه، عملیات تأسیسات به ابزاری تبدیل شدند که به‌طور خودآموز تدریس می‌شدند، به‌ندرت مستندسازی شده و غالباً تکرار نمی‌شوند. تأسیسات با مهندسی عملیاتی قوی ممکن است به‌طور مناسب اجرا شود و ساکنان ساختمان راضی باشند، اما ساختمان‌های با کارکنان کم‌تجربه ممکن است عدم رضایت ساکنان را به همراه داشته باشند. علاوه بر این، این ساختمان‌ها اغلب به‌طور نامناسبی ساخته شده‌اند و مدام اصلاح می‌شوند، در نتیجه بسیاری از ساختمان‌ها به‌درستی کار نمی‌کنند. متأسفانه، امروزه برای مدیران کسب‌وکار، مالکان و سرمایه‌گذاران این ساختمان‌ها هیچ راهی برای بررسی یا کنترل وجود ندارد تا آنها بتوانند بفهمند که آیا ساختمان آنها به‌خوبی کار می‌کند یا خیر.
یکی از اهداف اصلی در یک ساختمان هوشمند، ارائه فناوری، ابزار و فرآیندهایی برای بهبود عملیات تأسیسات است. در بسیاری از موارد، این ابزار برای کارکنان عملیاتی موجود در محل فراهم می‌شوند. در دیگر موارد، کارکنان عملیاتی سایت با سرویس‌هایی از یک سرویس یا مرکز عملیاتی متمرکز جایگزین یا تقویت می‌شوند.
ابزار مدیریت ساختمان
ساختمان هوشمند معمولاً هزاران قطعه داده را در دسترس خواهد داشت. با این حال، هدف این نسیت که تمام این اطلاعات به اپراتور تسهیلات ارائه شود. در عوض، ابزارها برای ارزیابی و اولویت‌بندی استفاده می‌شوند و تنها اطلاعات مورد نیاز به اپراتور ارائه می‌شوند. نمونه‌هایی از این ابزارها عبارتند از:
یکپارچه‌سازی کامل: تمام سیستم‌های اصلی ساختمان از جمله سیستم‌های HVAC، الکتریکی، هشدار آتش‌سوزی، امنیت، نظارت تصویری و نشان‌گذاری دیجیتال را یکپارچه‌سازی کنید. تمام این سیستم‌ها در شبکه ساختمان یکپارچه‌سازی شده و زیرساخت خود را با دیگر کاربردها از جمله داده، صدا و ویدئو به اشتراک می‌گذارند. این اطلاعات باید امن باشند و در هر دو شبکه خصوصی و عمومی جریان یابند. استانداردهای باز در مرکز فعال‌سازی ساختمان هوشمند به‌عنوان راه‌حل‌هایی مانند BACnet، LonTalk،oBIX و Modbus و دیگر پروتکل‌های مورد استفاده برای فعال‌سازی عملیات یکپارچه‌سازی هستند.
پورتال‌های مستأجر: یکی از عناصر مهم یک ساختمان هوشمند ارائه یک روش ارتباطی برای ساکنان ساختمان (مستأجر، کارکنان، دانشجویان، همکاران، بیماران و غیره) است. در گذشته، این کار با تماس‌های تلفنی، جلسات و فکس انجام می‌شد. امروزه، این کار اغلب با یک وب‌سایت داخلی به نام پورتال انجام می‌شود. پورتال‌های مستأجر، اطلاعات مربوط به تأسیسات، اطلاعات تماس، راهنماها، بهره‌وری انرژی، آمادگی اضطراری و محلی برای صحبت در مورد مسائل را فراهم می‌کند. سپس، اطلاعات پورتال را می‌توان برای درخواست‌های عملیاتی و نگهداری مورد استفاده قرارداد. از آنجا که پورتال یک کانال ارتباطی دو طرفه است، می‌توان آن را برای جمع‌آوری بازخورد انتقادی میزان رضایت و سطح رفاه مستأجران استفاده کرد.
داشبورد سیستم: داشبورد سیستم همانند داشبورد ماشین خلاصه‌ای از هشدارهای اصلی ساختمان، اطلاعات انرژی و عناصر اصلی نگهداری را در یک نگاه خلاصه می‌کند. داشبورد مسئول خلاصه‌سازی تمام اطلاعات اصلی ساختمان است و در یک حالت متناسب با اعضای مختلف تیم مدیریت تأسیسات ارائه می‌شود. به‌عنوان مثال، مهندس عملیاتی نیاز به اطلاعات دقیق در مورد سیستم‌های مکانیکی خاص دارد، درحالی‌که مدیر اموال به خلاصه‌ای از هزینه‌های عملیاتی و انرژی در طی 4 هفته گذشته نیاز دارد. تفاوت بین داشبورد سیستم و رابط کاربری معمول برای یک سیستم اتوماسیون ساختمان در نحوه تمرکز بر روی اطلاعات است. داشبوردها بیشتر بر مرتب‌سازی و طبقه‌بندی داده‌ها تمرکز می‌کنند تا اطلاعات لازم برای انجام نقش خاصی را فراهم کنند. سیستم‌های اتوماسیون ساختمان تمایل دارند که بسیار تعمیم‌یافته باشند و برای مهندس عملیات طراحی شوند.
• برنامه‌های مدیریت نگهداری نسل بعدی: سیستم‌های مدیریت تعمیر و نگهداری معمولاً دستورالعمل‌های کاری و برنامه‌ریزی و تعمیر و نگهداری پیشگیرانه را دنبال می‌کنند. در آینده، این سیستم‌ها با سیستم‌های ساختمان یکپارچه خواهند شد تا امکان ارزیابی اطلاعات بحرانی تأسیسات را فراهم کنند و درستی کارکرد نیازمندی‌های تعمیراتی آنها مشخص شوند. این سیستم‌ها برای ارائه درخواست از طرف مستأجران ساختمان توسط یکپارچه‌سازی با پورتال نیز استفاده می‌شوند. پرسنل عملیاتی، هم در خانه و هم پیمانکاران، به طور خودکار با استفاده از ارتباطات بی‌سیم به تلفن‌های همراه یا دستیار دیجیتال شخصی «PDA» آنها به محل اعزام می‌شوند. این امر باعث انجام فعال‌تر عملیات و افزایش بهره‌وری می‌شود.
مدیریت انرژی سازمانی: اکثر سیستم‌های مدیریت انرژی در حال حاضر تنها بر روی بهره‌وری از ساختمان تمرکز می‌کنند. این کار با عملیاتی مانند محدودیت تقاضا، زمان‌بندی و بهینه‌سازی سیستم انجام می‌شود. ساختمان‌های هوشمند یک مرحله فراتر می‌روند و اطلاعات مربوط به میزان استفاده بلادرنگ را ثبت کرده و تصمیمات مدیریت انرژی را نه تنها برای یک ساختمان بلکه برای گروهی از ساختمان‌ها اتخاذ می‌کنند. با مدیریت انرژی متناسب با میزان استفاده، نه تنها می‌توان میزان استفاده از انرژی را کاهش داد، بلکه هزینه‌های انرژی نیز به طور چشمگیری کاهش می‌یابند.
بهره‌وری کارکنان عملیاتی
امروزه اکثر ساختمان‌ها دارای چندین گروه عملیاتی هستند. یک گروه مسئول مدیریت اول، گروه دوم مسئول امنیت و دیگری درگیر تعمیر و نگهداری ساختمان است، درحالی‌که کارکنان یا پیمانکاران برای نگهداری، سرویس HVAC و حفاظت امنیتی به کار گرفته می‌شود. با استفاده از فناوری می‌توان بهره‌وری کارکنان عملیاتی را با منابع کمتر به‌طور قابل‌توجهی بهبود بخشید. در برخی موارد، این کار به معنی افزایش کارایی ابزارها است. در موارد دیگر، تمرکز بر روی سرویس‌های خاص و ارائه آنها به گروهی از ساختمان‌ها مدنظر میباشد. در زیر چند نمونه ذکر شده است:
• عملیات موبایل: پرسنل عملیاتی در یک ساختمان هوشمند به دستگاه‌های بی‌سیم (تلفن همراه، PDA، لپ‌تاپ) مجهز خواهند بود، بنابراین به‌راحتی می‌توانند به تمام سیستم‌های ساختمان دسترسی پیدا کنند و همچنین سفارشات کار و درخواست‌های مستأجرین را دریافت و پردازش کنند. این کار به کارکنان اجازه می‌دهد در ساختمان به مسائل پاسخ دهند، با مشکلات تعمیر و نگهداری درگیر شوند و مسائل امنیتی را به‌طور آنلاین ارزیابی کنند. نتیجه این کار کاهش زمان صرف شده جستجو در سیستم، سفارش قطعات، یافتن نقشه‌ها و مستندات ساختمان و افزایش زمان برای انجام کارها است.
• مرکز عملیات متمرکز: خرده‌فروشان عمده، مدارس بزرگ و مراکز بهداشت و درمان سال‌های زیادی برای متمرکز نمودن عملیات خود تلاش کردند. ارائه یک مرکز عملیات متمرکز (اغلب مرکز عملیات ساختمان یا BOC نامیده می‌شود) توانایی ادغام عملیات در تسهیلات را فراهم می‌کند. معمولاً BOC یک مکان مرکزی با یک مرکز تماس و میزبانی برنامه‌های سازمانی را مهیا می‌نماید. علاوه بر ابزارها، کارکنان متخصص، سیستم‌ها، انرژی، امنیت و دیگر سیستم‌ها در این مرکز کار می‌کنند. با استفاده از یک مرکز متمرکز، توانایی این کارشناسان برای تأثیر بر روی تمام تأسیسات افزایش می‌یابد. ازآنجاکه ارتباطات با BOC از فناوری اینترنت استفاده می‌کند، مرکز می‌تواند مجازی بوده و در هر نقطه از جهان واقع شود. به‌عنوان مثال، یک مرکز می‌تواند فعالیت‌هایی را در طول روز انجام دهد و مرکز دیگری در طرف دیگر دنیا، همین فعالیت‌ها را در روزهای تعطیل و آخر هفته‌ها انجام دهد.
• دربان مجازی: حتی امکان متمرکز ساختن عملیات نیازمند تعامل با انسان مانند مدیریت بازدیدکننده نیز وجود دارد. سرویس‌هایی وجود دارند که ویدئو و صدا را از طریق ارتباطات اینترنتی ارائه می‌دهند تا تعامل بلادرنگ با بازدیدکنندگان فراهم شود و به آنها امکان احوال‌پرسی، معرفی خود و دریافت اطلاعات ساختمان از یک مکان متمرکز و اغلب از راه دور را فراهم می‌کند.
خلاصه‌ای از ویژگی‌های یک ساختمان هوشمند
لیست زیر خلاصه‌ای از ویژگی‌های کلی ساختمان‌های هوشمند را معرفی می‌کند.
فرآیند:
• طراحی
انعطاف پذیری-طراحی برای تغییر
طراحی انرژی- کارا «LEED»
مدل‌سازی کامل ساختمان
تمرکز بر گردش ساختمان و فنگ شویی و فضاهای مشترک برای شبکه‌سازی
یکپارچه‌سازی با وسایل حمل‌ونقل و محیط اطراف
• ساخت‌وساز
روش‌های ساخت‌وساز پایدار
اسناد پروژه الکترونیکی
گسترش مدل‌سازی به ساخت‌وساز
• عملیات
یکپارچه‌سازی تمام سیستم‌ها
عملیات از راه دور و بهینه‌سازی مصرف انرژی
پورتال‌های مستأجر
عملیات پس از ساعت
مدیریت نگهداری و اعزام پرسنل
سیستم‌های اطلاعات و مدیریت انرژی
پاسخ انرژی بلادرنگ
بازخورد و نظارت پیوسته
روشنایی انرژی- کارا
فناوری:
• عمومی
امکانات رفاهی
دربان
خرید
رستوران‌ها
اسکان
پارکینگ
سرویس بهداشتی
حمل‌ونقل عمودی بهینه‌شده
کنترل رفاه شخصی
درجه حرارت
رطوبت
IAQ
روشنایی
• شبکه‌ی مخابرات
زیرساخت شبکه مشترک
کابل‌کشی زیرساخت قابل نگهداری
Wifi
VOIP
نشان‌گذاری دیجیتال
• امنیت/ایمنی زندگی
نظارت تصویری دیجیتال
کنترل دسترسی و نظارت
تشخیص آتش و زنگ خطر
نظارت و کنترل آلودگی
سرویس‌های حفاظتی/امنیت مداوم
• مکانیکی
تجهیزات انرژی زا-کارا
ذخیره‌سازی حرارتی
ترکیب دما و انرژی
کنترل بهینه‌سازی
• سنجش
نسل توزیع‌شده
تغذیه انرژی دوگانه/برق اضطراری
نظارت بر کیفیت انرژی
سنجش/صورتحساب
