كنترل رطوبت :

كنترل رطوبت به منظور رفاه و آسايش محيط و يا براي فرآيندهاي صنعتي و با كنترل مقدار بخار آب موجود در فضا انجام ميشود.وقتي رطوبت نسبت به حالت مطلوب بيشتر باشد از رطوبت گير براي كاهش مقدار بخار آب در هوا استفاده ميشود. به طورمعمول رطوبت گيرها به چند دسته تقسيم ميشوند:

• رطوبت گير سطحي در كويل سرمايش همزمان با سرمايش محسوس
• رطوبت گير اسپري آب سرد به صورت تماس مستقيم
• رطوبت گير مستقيم بر پايه رطوبت گيرهاي شيميايي .

براي سيستم هاي HVAC رطوبت زن ها الزامي نيستند مخصوصا در ساختمان هايي كه نياز به سرمايش دارند وليكن در ساختمانهايي كه گرمايش دارند معمولا رطوبت زن مورد نياز ميباشد. انواع رطوبت زن به شرح زير ميباشد :

رطوبت زن بر پايه  اسپري كردن آب

رطوبت زن بر پايه  اسپري كردن بخار

رطوبت گير معمولا در بعضي زمانها  در كويل سرمايشي با پروسس هاي سرمايش سطحي انجام ميشود . هنگامي كه سرمايش در يك محيط داخلي باشد حذف بخار آب براي كنترل رطوبت نسبي تنظيم  ميشود . در اين اماكن كه از سيستم سرمايش براي حذف رطوبت استفاده ميشود ممكن است ميزان رطوبت و كاركرد كويل سرمايش به حدي شود كه كنترل دما در حد مطلوب مختل شده و هوا سرد شود در اين مواقع كويل گرمايش مجددي  براي تنظيم دما در حد مطلوب به كار خواهد رفت.

تجربه در اكثر نقاط جهان نشان داده رطوبت در زمستان ها كم و هوا  خشك ميباشد و رطوبت معمولا مورد نياز است .در سيستم هاي تهويه مطبوع مركزي ، يك مرطوب كننده بخار قابل نصب بر روي داكت مورد استفاده قرار ميگيرد و كنترل ميزان رطوبت نسبي را در حد نقطه تنظيمي و يا رنج مشخصي كنترل ميكند. در هنگامي كه رطوبت از حد پايين كمتر شد كنترلر شير ورودي بخار را در داخل داكت ورودي باز و رطوبت توسط جريان هوا به فضاي مورد نظر منتقل ميشود و هنگامي كه رطوبت نسبي اشباع شود كنترلر رطوبت به شير دستور كاهش جريان فلو بخار را ميدهد. يك كنترلر آبشاري ميتواند براي كنترل رطوبت استفاده شود كه در شكل زير نشان داده شده است.

HC- 2 كنترلر رطوبت محيط است ، هنگامي كه رطوبت نسبي فضا از حالت مورد نظر كمتر شود ، كنترلر مربوطه set-point رطوبت هوا را افزايش خواهد داد. و كنترلررطوبت HC- 1 شير بخار را براي افزايش رطوبت باز خواهد نمود.