انواع کنترلرها :
معماری ساخت کنترلر ها در دهه های اخیر رشد زیادی کرده است و راه کارها و تکنولوژی های زیادی در آن تلفیق گردیده است . در زیر خلاصه ایی از تقسیم بندی کنترلرها را مشاهده میکنید.
DDC(Direct Digital Control) :
در این نوع کنترل ، ورودی خروجی سیستم به طور مستقیم توسط رشته سیم ها به مرکز متصل میشوند . و پردازشگر مرکزی وظیفه عملیات محاسبات را بر عهده دارد . این کنترلر دارای مشکلات بسیاری بوده و به دلایل زیر امروزه در صنعت استفاده نمی شود:
- هزینه نگهداری
- در صورت مشکل پردازشگر مرکزی کل سیستم دچار مشکل میشود
- عدم توانایی پردازش محلی
- هزینه کابل کشی
- عدم توان پردازش بالا و مشکل در کشف خطا
DCS(Distributed Control System):
این سیستم کنترل مشکل پیچیدگی و هزینه مجتمع های بزرگ را حل میکند و با جمع آوری اطلاعات از سنسورهای محلی به صورت نرم افزاری منطق کنترل را پیاده سازی میکند.در این سیستم با بکارگیری پروسسورهای قوی امکان انجام تنظیمات در مراحل مختلف فراهم میشود.در این سیستم ها به جای برنامه نویسی گرافیکی و متنی به کمک توابع ارائه شده به راحتی پیاده سازی میشود.که در سیستم های BMSکاربرد فراوان دارد. طراحی برنامه های مانیتورینگ به راحتی توسط چیدن گرافیک های مورد نیاز و ارتباط با نرم افزار است.
FCS:
این سیستم ها مبتنی بر باس های صنعتی میباشند . و تکامل یافته DCS هستند. سیستم های کنترل به صورت کاملا توزیع شده اداره می شود و کنترل و تصمییم گیری توسط تمام ایستگاه ها انجام و ارسال و دریافت نیز به وسیله همه ایستگاه ها امکان پذیر است.