كنترل سيستم هاي CAV :

هواسازها يكي از مهمترين  اجزاء سيستم هاي HVAC بوده و قابليت پشتيباني پروسس هاي گرمايش ، سرمايش ، تنظيم رطوبت و هواي تازه و تجديد كردن هوا را براي هر زون دارد. سيستم كنترل بايد قادر به تنظيم بهينه رطوبت ، دما و هواي تازه ورودي  براي رفاه ساكنين با كمترين مصرف انرژي را داشته باشد.

تجهيزات يك هواساز شامل فن ها، كويل هاي گرمايش ، دمپر ، سنسور ، داكت و ابزارآلات كنترلي ميباشد. هواي بيروني توسط دمپر بيروني مجاز به داخل شدن ميباشد . اين هوا با هواي برگشتي توسط دمپر برگشت مخلوط ميشود .  سپس هواي مخلوط شده بر اساس دستور كنترلر شروع به گرمايش ، سرمايش ،رطوبت زني ، رطوبت گيري و فيلتر كردن مينمايد.

سيستم هاي پايه كنترل CAV :

سيستم شكل زير شامل هواساز  با گرمايش و سرمايش تك كاناله،  فن هاي هواي تازه و برگشت ميباشد. سيستم گرمايش بر اساس آب داغ و يا بخار آب و سرمايش بر اساس آب سرد چيلرها تامين ميگردد.همچنين از كنترل چرخه صرفه جو در كنترل دمپر هواي بیرونی استفاده ميشود. معمولا دمپرهاي هواي بيروني ، برگشتي و خروجي داراي يك همبندي و تداخل ميباشند. به طور كلي كويل سرمايشي هواي تازه در  سطح رطوبت گيري قرار ميگيرد ، با توجه به نياز رطوبت در فصول خشك سال ، كنترل رطوبت نيز به تنهايي جزئي از سيستم ميباشد .

 HC- 1 رطوبت را به كمك شير اتوماتيك بخار V- 3 به وسیله اطلاعات سيگنال دریافتی از سنسور رطوبت H1 كنترل ميكند ، اين كنترل مطابق با تنظيم set- point رطوبت هواي ورودي توسط كنترلر HC- 2با استفاده از سنسور H2 صورت ميپذيرد.كنترل درجه حرارت هوا و كنترل هواي تازه با كنترلر نوع پي در پي صورت ميپذيرد.با اين حال در بسيار از برنامه هاي كاربردي عملي كنترل هواي تازه به صورت ثابت و يا تنظيم دستي بوده و سيستم را كمتر پيچيده ميسازند.

در ساده ترين حالت ممكن وقتي از يك كويل گرمايش و يا سرمايش  در سيستم ها استفاده ميكنيم ، كنترلر آبشاري ساده ترين روش كنترل میباشد و در روش هاي ديگري نيز تركيب كنترل آبشاري و sequential split- range  استفاده ميشود. set- point درجه هوا به كمك كنترلر TC- 2 تنظيم مجدد خواهد شد  . در حالت عملي توابع PI و يا PID در كنترلر پروگرام ميشوند . در شكل زير استراتژي كنترل تنظيم مجدد set- point هواي تازه رامشاهده ميكنيد. بار خنك كننده افزايش ميابد (و يا بار گرمايش كاهش ميابد) و PI(D) را افزايش ميدهد و set- point هواي تازه به صورت خطي كاهش ميابد.اين كار ساده ترين و مناسب ترين روش كنترل است . حد بالا (Tsetmax) و حد پايين (Tsetmin) با توجه به طراحي سيستم و يا الزامات عملي تعيين ميگردند و در وقع محدوديت طراحان و اپراتورها ميباشد .

براي مثال در يك سيستم خنك كننده ، محدوديت ها ممكن است ما بين دماي 12 درجه سانتي گرا د الي 22 درجه سانتيگراد باشد، براي سيستم هاي گرمايشي خالص محدوديت ممكن است بين 22 درجه و 30 درجه باشد . با هر دو سيستم سرمايش و گرمايش ممكن است محدوديت بين 12 درجه تا 30 درجه باشد.